Cyclisch werken: trend of toekomstbestendige manier van werken?
- biesousbrugge
- 15 jul
- 2 minuten om te lezen
We leven in een economie die al decennialang is gebouwd op het principe van lineaire, onbeperkte groei. Sneller, groter, efficiënter … en altijd verder vooruit. Het resultaat? Vermoeide mensen, uitgeputte grondstoffen en een klimaat dat luid en duidelijk aangeeft dat de rek eruit is. Crisis na crisis stapelt zich op, terwijl we hardnekkig vasthouden aan hetzelfde denkmodel.
Begrijp me niet verkeerd: ik omarm vooruitgang én innovatie. Ze zijn de motor van vernieuwing, en ja, ook van welvaart. Maar de manier waarop we tegenwoordig met mensen, materialen en onze planeet omgaan, is allesbehalve duurzaam.
We lijken daarbij één cruciale waarheid te vergeten: wij – mens en organisatie – maken zélf deel uit van de natuur waar we zo achteloos mee omspringen.
Waarom zou je als werkgever stappen zetten richting cyclisch werken?
Meer energie, minder burn-outs. Stel je voor dat teams na elke piek automatisch een ‘adempauze’ inbouwen – hoeveel rust, creativiteit én energie voor een nieuw project zou dat losmaken?
Sneller leren, slimmer innoveren. Wat als ‘falen’ werd gezien als een ingebouwde pitstop in plaats van als een crash?
Employer brand die aantrekt. Zou jij niet willen werken op een plek waar ritme net zo heilig is als resultaat?
Met deze 3 mini-moves kan je de proef op de som nemen:
Seizoenssprint: plan je volgende project in vier fases – lente (idee), zomer (doen), herfst (oogsten), winter (reflecteren).
Pulse-check Friday: sluit de week af met één vraag: “Wat geeft/lekt energie?” – vijf minuten écht luisteren naar elkaar kan leiden tot grote inzichten.
Ceremonieel afronden: vier elke projectfinish met een kort afsluitingsritueel; het creëert natuurlijke pauzes én teamcohesie.
Ben je benieuwd hoe zo’n cyclische manier van werken er voor jouw organisatie kan uitzien?
Geef een seintje en ik denk graag met je mee 🌺





Opmerkingen